Leczenie farmakologiczne – II linia leczenia RZS
Lekarz specjalista reumatolog ocenia skuteczność leczenia pierwszym syntetycznym lekiem modyfikującym przebieg choroby ( sLMPCh) po 3 miesiącach leczenia i osiągnięciu przez chorego remisji po 6 miesiącach.
Jeśli lekarz reumatolog stwierdzi POPRAWĘ KLINICZNĄ to w drugiej linii leczenia kontynuuje leczenie tym samym lekiem i ewentualne zmniejsza dawki w przypadku trwałej remisji choroby.
Jeśli lekarz reumatolog stwierdzi BRAK POPRAWY KLINICZNEJ zmienia lub dodaje drugi lek z grupy LMPCh (leflunomid, saulfasalazynę) samodzielnie lub kombinację leków z grupy LMPCh plus (krótkotrwale!) stosuje glikokortykosteroidy.
W przypadku dalszego BRAKU POPRAWY KLINICZNEJ po zastosowaniu przez 3 miesiące zmienionego leku z grupy LMPCh i stwierdzeniu dużej aktywności choroby (DAS28 większe niż 5,1) i występujących czynnikach złej prognozy/lub po niepowodzeniu terapii metotreksatem w postaci doustnej lub podskórnej ( zastosowanej przez co najmniej 3 miesiące) u pacjentów z czynnikami złej prognozy, następuje kwalifikacja do leczenia celowanymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (cs LMPCh) lub leczenia biologicznego ( boLMPCh).
Leczenie celowanymi lekami modyfikującymi przebieg choroby i leczenie biologiczne odbywa się w ramach programu lekowego Narodowego Funduszu Zdrowia B.33.
Zgodnie z programem lekowym pt.: „Leczenie aktywnej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów ( ICD-10 M05, M06, M08) do innowacyjnych terapii: inhibitorem TNF alfa albo tocilizumabem (RoActemra, forma dożylna oraz podskórna) albo tofacytynibem (Xeljanz) albo baricytynibabem (Olimiant) kwalifikuje się pacjentów z rozpoznaniem RZS, u których nastąpiło niepowodzenie terapii, co najmniej dwoma lekami modyfikującego przebieg choroby (sLMPCh)/lekami immunosupresyjnymi, takimi jak: metotreksat, leflunomid, sulfasalazyna oraz lekami antymalarycznymi zgodnie z obowiązującymi zaleceniami EULAR, z których każdy był zastosowany przez co najmniej 3 miesiące w monoterapii lub terapii łączonej (w tym po niepowodzeniu terapii metotreksatem w postaci doustnej lub podskórnej) lub po niepowodzeniu terapii metotreksatem w postaci doustnej lub podskórnej, która była zastosowana przez co najmniej 3 miesiące u pacjentów z czynnikami złej prognozy zgodnie z obowiązującymi rekomendacjami EULAR.
Ze szczegółowymi kryteriami kwalifikacji do programu lekowego NFZ, B.33 pt.: Leczenie aktywnej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów zapoznasz się pod linkiem https://www.gov.pl/attachment/be12a4d1-a1cf-48fd-ae87-10d800f310c7
